Selecteer een pagina
Elk vogeltje zingt zoals het gebekt is

Elk vogeltje zingt zoals het gebekt is

I-zine nr 42 Ilone Blaauw Veilig veranderen week 3 2016

Wat het oplevert als je jezelf blijft.

Ergens in je leven kom je op een punt dat je je gedachten over wat je omgeving van je verwacht, ter discussie stelt. Dit is meestal geen fijn moment, maar wel waardevol. Je kunt dankbaar zijn voor de waarden en normen die je van huis mee hebt gekregen. Die hebben gemaakt wie je nu bent. Maar zijn ze ‘waar’ en passen ze nog bij je? Hoe word, of beter, blíjf je jezelf? Wie ben je, wat is jouw stem en durf je die te laten horen?

AF8X9114

Mijn stem laten horen…

Ken je de film ‘La vie en rose’ over het leven van Édith Piaf? Haar achternaam is haar als beginnend zangeresje gegeven en betekent ‘musje’. Zo alleen, onbetekenend, arm en onzeker als zij startte, zo beroemd, eigenzinnig en geliefd stierf zij op veel te jonge leeftijd.

Wat mij intrigeert is hoe ‘onaangepast’ zij haar leven leidde. Door het gebrek aan opvoeding trok ze zich nauwelijks iets aan van wat mensen van haar vonden. Aan de andere kant deed ze álles voor het moment dat het doek opging en in de spotlight stond. Daarmee vulde ze het gat aan bewondering en liefde.

Zelfs als je een gelukkige jeugd gehad hebt, herken je deze behoefte om gezien te worden. Ergens in ieders jeugd is er wel een moment geweest, waarop je je talenten inzette en er geen erkenning of zelfs afwijzing volgde. Je zong als meisje bijvoorbeeld een liedje en je werd uitgelachen. Je omgeving legde onbewust het zaadje voor de spanning die je later in je leven parten gaat spelen. De angst voor herhaling en het gevoel niet te voldoen, er niet (meer) bij te horen of om te falen kan een hele belangrijke drijfveer worden. Je laat een mogelijk talent liggen, het kan je ondergang worden maar ook je succes. Je komt namelijk heel ver als je altijd ontzettend je best doet om te voldoen aan wat jij denkt dat de omgeving van je verwacht. Om de spanning die dit onbewust oproept het hoofd te bieden, passen we ons gedrag aan. Bij Édith Piaf leidde dit helaas tot verslaving. Maar bij de tennisser Andre Agassi, die onder druk van zijn vader moest tennissen terwijl hij de sport haatte, was het resultaat dat hij als enige ter wereld ooit alle grandslamtoernooien en de Tennis Master Cup heeft gewonnen.

Is onszelf aanpassen niet iets wat we doen om erbij te horen? Om niet gekwetst te worden of om anderen te sparen? Uit onzekerheid over ons eigen ‘zijn’. Want ben je wel goed genoeg, als je gewoon jezelf bent? Voldoe je dan aan ‘de norm’? De norm waarbij je de lat zelf hoog legt of die van de ander? Wat is belangrijker? Als je je aansluit vanuit een overdreven of ingehouden versie van jezelf is dat eigenlijk nep. Dit vraagt veel energie en kan op langere termijn ten koste gaan van je carrière, je relaties of je gezondheid.

Jezelf losmaken van verwachtingen van je omgeving en dichter bij jezelf blijven kan je veel energie en kracht opleveren! Dat voel je en de ander ook. Je maakt écht verbinding. Het kan even schrikken zijn, maar het opent en verdiept. Daarbij geef je anderen permissie om zichzelf én anders te zijn.

Een mooie uitspraak vind ik, dat je niet aan een kind moet vragen wat het wil worden. Die vraag impliceert dat het kind nog niets is, of dat het iets anders, beters moet worden? Een kind ‘is’ zichzelf. En dat is helemaal oké!

Stel dat je dit vanaf nu op jezelf toepast? Zou jouw leven er niet ‘rooskleuriger’ uitzien? Zodat je, net als Edith Piaf, kunt zeggen: ‘Je ne regrette rien’!?

Warme groet.image005

Vluchten, vechten of bevriezen?

Vluchten, vechten of bevriezen?

I-zine nr 41 Ilone Blaauw Veilig veranderen week 47 2015

Wat je kunt leren van een spannende situatie.

Uit de drie mogelijke reacties op gevaar, kiezen hulpverleners vaak voor het gevecht. Ze bestrijden geweld, vuur, fysieke of emotionele pijn. Ik vraag me af of er in de huidige vluchtelingenstroom ook politieagenten, brandweermannen of andere zorgverleners zitten. Wanneer verandert de vechtreflex in bevriezen of vluchten? En in het gewone leven? Onder welke omstandigheden of bedreigingen verlam je of doe je wat je nooit zou doen? Zoals je baan opzeggen, stoppen met een project, iemand een dak boven het hoofd weigeren?

Het kernkwadrant van Daniel Ofman biedt een verklaring van dit gedrag.kernkw

Dit model gaat uit van kernkwaliteiten, valkuilen, allergieën en uitdagingen. Je leeft vanuit je kernkwaliteit, als je goed in je vel zit. Onder stress of getriggerd door een bepaalde persoon of situatie, schiet je in je valkuil. Dan vertoon je teveel van wat je normaliter juist zo goed doet. Je overdrijft het gedrag wat jou positief onderscheidt van anderen. Je draaft door, vecht tegen alles, je kunt niet meer stoppen of je verleent hulp aan anderen ten koste van jezelf.

Wanneer de druk nog hoger wordt, zouden alarmbellen moeten gaan rinkelen. Je kunt zelfs het tegenovergestelde gedrag gaan vertonen. Dat is niet alleen bij vluchtelingen het geval. Het kan jou ook gebeuren, als je invloed beperkt blijkt of de gevaarlijke of stressvolle situatie te lang duurt. Dan doe je iets wat je nooit zou doen en waarin je jezelf niet herkent. Je onderneemt niets meer en bevriest in je handelen. Je maakt de ander steeds verwijten of je slaat op de vlucht en belandt op de bank. Puur uit zelfbescherming en onmacht.

In deze gestreste toestand zoeken mensen, vaak op aanraden van hun bezorgde omgeving, hulp bij een coach. Ik heb er begrip voor. ‘I’ve been there’. Ik weet hoe belangrijk het is om rust en tijd te nemen om te bezinnen. Een veilige plek te zoeken om te herstellen en weer tot jezelf te komen. Dan kun je je realiseren wat je meemaakt en bewust worden waar jouw gedrag vandaan komt.

Vaak is wat je onder extreme stress doet, een ’teveel’ van iets wat je te leren of te ontwikkelen hebt. Nog erger: vaak is dit de kernkwaliteit van de persoon die jou ernstig irriteert! Voor veel hulpverleners, inclusief mijzelf, is dit bijvoorbeeld: ‘slachtoffergedrag’. Zo’n passief, hulpbehoevend iemand laat je zien welk gedrag ook potentieel in jouw aanwezig is, maar wat zich, vaak goed verborgen, in de schaduw bevindt.

Tip

Erken in de allergie die je voelt voor gedrag van een ander, eens de kernkwaliteit die er achter zit! Zie bijvoorbeeld hoe goed een ‘slachtoffer’ voor zichzelf laat zorgen. Spreek jouw eigen behoefte aan hulp uit of leg de lat eens minder hoog. Wanneer je leert van de situatie en je schaduwkant onder ogen ziet, is dit een onverwacht mooie aanvulling op je kernkwaliteiten. Je wordt er een completer en gelukkiger mens van. Je zet jezelf niet vast in één soort gedrag maar kunt heen en weer bewegen tussen de twee uitersten van de lemniscaat. Zo keer je terug naar wie je in de kern bent en wat je graag en goed doet. Je kunt er zelfs met nog meer kracht zijn voor de ander, als je leert om dit complementaire gedrag te vertonen.

Hiermee wil ik niet zeggen dat er zo’n levensles zit in wat al die vluchtelingen nu meemaken. Maar wat zou het mooi zijn als we ons als ongeruste Nederlanders realiseren waarin we ons bedreigd voelen. Zodat we onze zorgen daarover bewust en respectvol kunnen uiten. Wanneer we milder kijken naar de medemensen die een nieuwe basis zoeken. Wie weet kunnen we dan de rust (her)vinden om samen een veiliger leven op te bouwen?

Hartelijke groet,

image005

 

 

Rondjes draaien

Rondjes draaien

 I-zine nr 25 Ilone Blaauw Veilig veranderen week 46 2014

Hoe je je eigen rotonde herkent en de juiste afslag neemt.

rotonde2Jaren geleden had ik een steeds terugkerende droom. Ik reed rondjes in een racewagen op een rotonde en allerlei vrienden, familie stonden langs de kant. Dat gaf mij een kick tot dat mijn benzine op was. Toen viel het kwartje. Ik was alleen maar aan het Doorbijten, Inschikken en Ploeteren. Ik moest erkennen dat ik zo niet in hetzelfde kringetje door kon blijven gaan. Wat ik door schade en schande leerde was: terugschakelen, gas terugnemen en (tijdig) een afslag nemen.

Leef ik nu lang en gelukkig? Ja en nee. Ik bevind me soms zomaar weer op de rotonde. Dan herken ik hetzelfde ‘dip’ gedrag en ben teleurgesteld dat het niet tot iets nieuws leidt. Ik geef de hele wereld de schuld, ben chagrijnig, moe, geïrriteerd en begrijp niet waardoor het komt. Mijn familie en vrienden zien me tobben en geven me goede raad. Ik luister niet, omdat ik het te druk heb met mezelf. Het besef dat ik weer in mijn droom ben beland, komt pas als mijn frustratie en moeheid zo erg zijn, dat ik mezelf helemaal gek maak. Dan herken ik mijn rotonde en voel: ik wil hier weg! Dit leidt op den duur tot een lege tank en geen toeschouwers meer langs de lijn.

9200000017733488

Voor mij zit er niets anders op. Dippen, maar dan anders: Duidelijkheid krijgen in gedachten en gedrag, Inspiratie opdoen voor nieuwe keuzes en Positieve actie brengen in mijn leven. Dit haal ik uit het nieuwe boek van Brenée Brown getiteld; de moed van imperfectie. Zij is de vrouw die een waanzinnig mooie Ted-talk hield over de kracht van kwetsbaarheid. Ik verzamel de moed om bewust langzamer te gaan rijden en beraad me welke afslag ik wil nemen. Alle goede raad ten spijt, ík zit aan het stuur en moet kiezen. Spannend, want ik weet namelijk niet waar ik uit kom. Mijn rijkunsten zullen beproefd worden, ik kan verdwalen, maar ik kom ergens anders.

Individuen en teams die van hun rotonde af willen, laat ik vertragen of zelfs stilstaan. Met intensieve oefeningen geef ik hen inzicht in gedachten en gedrag. Ik laat ze oefenen in het creëren van duidelijkheid, door grenzen te stellen en anderen aan te spreken op hun verantwoordelijkheid. Gevuld met nieuwe inspiratie durven ze onbekende wegen in te slaan. Deze positieve actie leidt –op langere termijn- tot minder uitval, lagere verzuimkosten en hogere scores op (medewerkers)tevredenheid. Dat is toch veel prettiger dan het draaien van – steeds meer- bekende rondjes!

Tip

(Her)ken jij jouw rotonde? Welk gedrag houd jij lang vol? Terwijl je weet dat dit niets nieuws brengt? Wat staat jou te doen? Een hulpmiddel kan zijn om je rotonde letterlijk te tekenen, of zoals ik in een team voorstelde, op de grond uit te leggen. Geef in de kern (de middenberm) weer welk herhalend gedrag deze rotonde verbeeldt. Zoek vervolgens of er afslagen zijn en zoja, welke. Vraag jouw ‘omstanders’ welke mogelijke nieuwe wegen zij voor jou zien. Loop ze, eventueel letterlijk op de grond, één voor één na. Geef ze, naam, beeld en richting en voel, bedenk en bepaal welke op dit moment bij jou past.

Ik neem de eerste rechts en jij?

image005

Van de nood een deugd

Van de nood een deugd

I-zine nr 19 Ilone Blaauw Veilig veranderen week 34 2014

Hoe je integriteit in je organisatie kan versterken.

‘Tijd voor een goed gesprek’, zeg ik op ferme toon en ik zie drie jongens verdwijnen onder de eettafel met een gezicht van ‘nee hè, niet met mij!’ Mijn verbazing slaat om in boosheid als ik nietsvermoedend gebeld wordt door de leraar van één van mijn zonen, met de vraag of ik al over het ‘akkefietje’ gehoord heb? Zij blijken een flinke aanvaring met elkaar te hebben gehad, waarover mijn zoon mij niet in vertrouwen heeft genomen. Dát vind ik het ergst, los van de manier waarop dit verlopen is. Voor mij staat eerlijkheid als ‘waarde’ namelijk hoog in het vaandel!

Deze teleurstelling over de schending van integriteitsnormen in zijn organisatie, raakt mij wanneer ik spreek met een geagiteerde directeur van een grote veiligheidsorganisatie. Zo ken ik hem helemaal niet! Het vertrouwen in zijn medewerkers heeft een flinke deuk opgelopen. Het voelt niet veilig, want hij is wél verantwoordelijk voor deze organisatie! Zijn reactie; zijn normen helder stellen, aangeven welke handelingen niet (meer) kunnen en hard ingrijpen (handhaven) als er sprake is van grensoverschrijdend gedrag.

integriteitDe vraag is welke benadering het meest effectief is, als het gaat om bewaren en versterken van het gewenste (integere) gedrag? Volgens Paul van Tongeren, hoogleraar Wijsgerige Ethiek, wordt deze vraag slechts deels beantwoord door te zeggen wat je niet meer moet doen, om schendingen van integriteit te voorkomen. Hij schreef in 2011 een essay met de titel ‘Integriteit als deugd. Een kwestie van oefenen’. Dit boekje kreeg ik van een directeur van een woningbouwcorporatie, als inspiratiebron voor een interactief integriteitstraject wat we samen vormgegeven hebben.

Je kunt uitgaan van zogenaamde ‘normethiek’, gebaseerd op wantrouwen tegenover de menselijke natuur. Deze wordt geleid door de overtuiging dat die natuur moet worden ingedamd, beheerst en bedwongen door bijvoorbeeld strafmaatregelen. De ‘deugdethiek’ is veel ‘proactiever’ en gaat over de vorming van houding en karakter. Houdingen komen, weten alle ouders, tot stand in een proces van voortdurende vorming. Maar hoe help je die houding te vormen? Hoe worden mensen integer(der)? Discussies voeren, bewustwording bevorderen, over concrete dilemma’s praten en samen de grijze gebieden verkennen, is de meest effectieve strategie om integriteit te bevorderen en duurzaam in de organisatie te borgen. Het is dus een zorg van lange adem, je bent er nooit klaar mee. Het is ook geen kwestie van alles of niets; integriteit kan altijd nog beter, zonder dat dit betekent dat het niet deugt zoals het is. En; het gaat niet om óf, maar hóe je binnen de lijnen speelt.

IMG_6734De beoordeling van wat mooi en goed ‘spel’ is, hangt af van het ‘systeem’, het gezin, de organisatie, en zelfs de samenleving waarbinnen je functioneert. Alleen een integere organisatie kan aan integere mensen de plaats geven die hen toekomt. Alleen een organisatie die voortdurend aan de integriteit van haar eigen cultuur werkt, dus oefent, kan erop vertrouwen dat werknemers elkaar aanspreken waar dat nodig is, aanmoedigen waar dat mogelijk is en helpen zichzelf te verbeteren. De rol van voorbeeldgedrag en complimenten is daarbij zeer belangrijk voor navolging! Een flinke opdracht voor de leidinggevende, die verantwoordelijk is voor de integriteit van je organisatie en de eigen persoonlijke integriteit.

Tenslotte is het boeiend om te bedenken dat er geen sprake kan zijn van enige ‘deugd’, zonder de aanwezigheid van de vier ‘kardinale’ deugden; moed, maat, rechtvaardigheid en verstandigheid’. Vrij vertaald; als ik verstandig ben in wat ik mijn kinderen wil leren, vervolgens de moed heb om hen daarop aan te spreken, maar ook maat kan houden en rechtvaardig in mijn oordeel, ben ik ‘deugdzaam’ en geef ik het goede voorbeeld. Met drie zonen in de pubertijd, oefen ik dagelijks!

TIP

Maak van de nood een deugd en neem, zéker als er concrete aanleiding voor is, de tijd om het gesprek aan te gaan met je collega’s over integriteit. Benoem jouw normen en waarden en bespreek voorbeelden van integriteitsdilemma’ op interactieve wijze. Doe dit zonder oordeel, en kijk met elkaar welke houding er achter het tegenovergestelde gedrag hoort. Wat vinden jullie mooi en goed spel, wat zijn jullie lijnen en passen jullie de 4 kardinale deugden toe? Blijf vooral oefenen en complimenteer mensen die het goede voorbeeld geven!

image005

 

Stille dood sterven en weder opstaan

Stille dood sterven en weder opstaan

I-zine nr 11 Ilone Blaauw Veilig veranderen week 16 2014

  • Geen tijd om rustig te gaan zitten
  • Een herkenbare onprettige vicieuze cirkel?
  • De trein stil zetten en weder opstaan

Nu loop ik al een week te denken over mijn volgende i-zine. Ideeën genoeg, maar geen tijd om rustig te gaan zitten. Ook een beetje huiverig omdat de vorige me wel heel veel tijd kostte. Die heb ik wel tien keer herschreven. Tja, zelfs leuke dingen gaan niet altijd vanzelf.

foto-001

mindmap FCIC door Josephine Moons www.fullmoonwalk.nl

Nu dus ‘even’ tijd gemaakt. Tussen allerlei afspraken door, die soms heel leuk zijn- zoals de open Space FCIC afgelopen donderdag- en zaken die vaak ook gewoon moeten gebeuren. Ik voel me opgejaagd en merk dat alles eigenlijk teveel is. Welke keuzes moet ik nu maken? Daarvoor moet ik rustig gaan zitten. Alles ordenen en kijken wat belangrijk is; zoals in de FCIC mindmap hiernaast. Waar richt ik mijn energie en focus op? Wat móet en wat wil ik?

Herkenbaar? Zo’n onprettige vicieuze cirkel? Van alsmaar meer op je bordje krijgen, geen nee zeggen, omdat je het leuk vindt, je verantwoordelijk voelt, het niet aan een ander wilt of durft te vragen uit angst voor afwijzing of een conflict? Zaken vooruit schuiven, steeds langere dagen maken, omdat dat uurtje extra nog best in die dag gepropt kan worden. Ik heb geen aandacht meer voor mijn omgeving, zit alleen nog maar met mijn hoofd in de laptop en heb een gespannen lijf. Deze  zin uit een songtekst van Tool getiteld ‘Lateralus’, raakt me niet voor niets: ‘over thinking and over analyzing separates the body from the mind’.  Ik dacht dat ik ondertussen wel kon omgaan met balans werk-prive! Niet dus. En daar baal ik dan weer van: zie je wel, ik coach anderen maar kan dit zelf niet eens in praktijk brengen! Dus?

Ik besluit dit hier neer te zetten, me niks aan te trekken van de gedachte dat iedereen dit wel ‘stom’ zal vinden. Ik zet mijn ‘trein stil’.  Ga de komende dagen niet werken en neem tijd voor familie en gezin. Om in de sfeer van Pasen te blijven; ik laat alle drukke gedachten een stille dood sterven en kijk dan wat er nieuw of weder opstaat!

Tip:

DSC05159

Voel je je gespannen, druk en moet je nog zoveel van jezelf, neem dan júist een moment voor je zelf: kijk hoe jij je hoofd het beste leeg kan maken en je lijf kan ontspannen.  Ga naar buiten, zoek paaseieren, dans, spring of ga even voor je uit staren en maak een mindmap. Dan komt er rust en kun je bepalen wat je als eerste wilt doen en ben je een prettiger persoon voor jezelf en je omgeving.

Hartelijke paasgroet,

image005

Soft focus

Soft focus

I-zine nr 8 Ilone Blaauw Veilig veranderen week 10 2014 

  • Zonder focus geen resultaat
  • Wat zou je doen als je jouw leven over mocht doen
  • Je droom een andere vorm geven

Focus! Essentieel om te slagen in dit leven. Zonder focus geen gerichte actie, geen duidelijk profiel, geen heldere doelgroep, geen resultaat? Ik hoor het veel, maar klopt het?

Word je hier net als ik onzeker van of zelfs een beetje boos? Als bedrijfskundige, brandweerofficier, beleidsmedewerker, zelfstandige, moeder en rupsje nooit genoeg, heb ik weinig focus. Ik ben er zelfs allergisch voor. Eén duidelijke richting neigt voor mijn gevoel naar harde keuzes, specialisatie en nog erger; rigiditeit.

Vraagt de huidige tijd niet meer en meer om flexibiliteit? Breed kijken en aanpassen aan behoeftes? Verschillende wegen naar Rome uitproberen? Op die manier ben ik nog steeds op zoek. Ik vind veel leuk en kan van alles. Dat maakt wie ik ben en geeft me de kracht om steeds weer iets nieuws uit te proberen. Zo komt ik er langzaam achter waar ik goed in ben en waar ik me lekker bij voel.  De nadelen: het gaat niet allemaal tegelijk en er valt niets vanzelf af, tenzij het niet meer kan..

dans1

‘Wat zou je doen als je je leven over mocht doen’, vroeg iemand mij laatst. Zij wilde graag professioneel zanger(es) worden en geeft nu integratieve massages. Ik deed ooit mee aan de ‘ sound mix show’ en kwam  niet verder dan de voorrondes. Dus besloot ik dat dit mijn pad niet was. Nu ik na jaren weer intensief dans, voel ik spijt. Ik kan deze droom professioneel niet meer waar maken en vooral: ik was me er niet eerder van bewust! Dit had mijn leven misschien meer focus gegeven. De vraag blijft natuurlijk of ik dan de top had bereikt. Ondanks veel incasserings- en doorzettingsvermogen, lukt het slechts enkelen. Tot waar ga je door en wanneer stop je met het najagen van je droom?

DSC04474-001

Soms leidt het niet verwezenlijken van deze droom, juist tot het ware pad. Dit inzicht geeft mij nu richting in mijn werk. Ik help anderen om zich eerder (dan ik) bewust te worden van wat ze het liefste doen. Liever spiegel ik “zacht”, dan “hard”. Zo geef ik mijn, wat laat gevonden droom een andere vorm. Ik breng mensen die tijdelijk tot stilstand dreigen of zijn gekomen, weer in ’beweging’.. met een soft focus.

Tip

Als jij op zoek bent naar focus in je werk, pak dan een fotoboek van jezelf als kind. Ga op zoek naar beelden waarop je er blij, gelukkig uitziet. Wat was je aan het doen? In welke omgeving bevond je je? Was je alleen of met anderen? Waar droomde je van? Waar ben je aan voorbij gegaan? Kun je deze vergeten verlangens vertalen naar een vorm die nu bij je past? Maak er dan een ‘beeld’ van, als richting voor jezelf.

Focus jij je op ‘mensenwerk’ binnen de veiligheidsorganisatie? Schrijf je dan in voor de Co-creatiedag op 21-3 en deel jouw beeld met mij en andere collega’s! 

Hartelijke groet,

image005