Selecteer een pagina
Uit liefde voor..

Uit liefde voor..

I-zine nr 30 Ilone Blaauw Veilig veranderen week 4 2015

Hoe je je bewust kan worden van een patroon door er in mildheid naar te kijken. 

Ik houd van mijn zelfstandigheid én ik ben graag onderdeel van een groep. Ik vind het heerlijk als ik voldoende opdrachten heb die ik autonoom uit kan voeren. Omdat deze opdrachten steeds nieuw en anders zijn, wissel ik die het liefst af met ontmoetingen in vertrouwde setting met mijn familie, vriend(inn)en, zielsverwante collega’s, dansers of intervisiegenoten.

IMG_0330

Uit liefde voor?

Het handhaven van dit patroon levert mij veel op: vrijheid, regie, een mooie balans tussen in- en ontspanning, waardering, plezier. Kortom ik doe dit uit liefde voor mijzelf. Helaas leef ik niet in een ideale wereld. Soms zijn er geen opdrachten, zijn mijn familieleden niet gezellig, hebben mijn vriendinnen of collega’s geen tijd, is er geen dansles en levert de intervisie geen nieuwe inzichten op. Dit voelt niet lekker, maar ik blijf doen wat ik doe en zeg niks, in mijn geval vaak onbewust ‘uit liefde voor de ander’. Of voor mezelf? Als ik aardig blijf doen, vinden ze mij leuk. Daarmee verval ik in de rol die ik had als kind. Ik sloof me uit als moeder, bescheiden collega, loyale vriendin, enthousiast dansmaatje en trouwe intervisiegenoot.

Zo herken ik ook bij anderen dat ze vaak op dezelfde manier op elkaar reageren. Ik zie de irritatie of het vermoeide, vaak nonverbale: ‘nee he, niet weer’, bij mijn ouders of een bevriend stel.  Waarom doen we elkaar dit aan, als het ons niet verder brengt? Waarom zijn we verknocht aan dit voorspelbare patroon van actie en reactie? Terwijl het ons verdriet doet? Wat brengt dit ons, terwijl het zoveel kost en wat is nodig om het te doorbreken?

Deze week stap ik, in eerste instantie onbewust, uit mijn comfortzone. Een collega nodigDSC07895t mij uit om mee te doen aan een brainstormsessie in een heel nieuw team. Een vriendin neemt me mee naar een nieuwe dansgroep. Op dat moment besef ik opeens hoe ik in mijn vertrouwde wereldje ben blijven hangen. In deze nieuwe situatie voel ik me ongemakkelijk. Ik ben bezig met hoe ik me gedraag en wat ik wel en niet zeg. Ik kies bewust mijn positie. Feitelijk ben ik erg druk bezig met mijzelf en vraag me af of ik dit nieuwe leuk vind? Deze gedachten leveren, zelfs al vóór ik er ben, spanning op. Misschien herken je ze? ‘Doe ik het wel goed? Is er (nog) een klik? Wat zijn de consequenties als ik dit doe? Wat denkt de ander wel van me? Heb ik hier nog zin in? Wat moet ik ervoor doen en laten? Hoe ga ik dit aanpakken? Zoals ik in mijn vorige i-zine beschreef, heb ik nog wat moeite met mijn ‘wat’ en ‘hoe’. Dus kosten deze hersenspinsels energie en verhogen de drempel om een stap te nemen of zijn zelfs een excuus om dit niet te doen. Ik ben er niet trots op, maar begrijp wel beter waarom anderen ook niet zo maar veranderen.

Pas wanneer ik het echt zát ben, waag ik de sprong en kom in actie. Dus duw ik de stofzuiger in handen van mijn zoon, leg contact met collega’s die zich juist niet met ‘mens in veiligheid’ bezig houden, maar met de inhoud van het vak. Ik ga in gesprek met een directeur van een trainingsbureau met wie ik graag wil samenwerken. Een dag vrijnemen en geliefden bezoeken kan zomaar. Net als ergens anders gaan dansen en stoppen met intervisie. Uit liefde voor mezelf!

Deze keuze om mijn patroon te doorbreken levert me veel meer op dan dat het me kost. Een gevoel van verbinding, meerwaarde, verrassende nieuwe inzichten, frisse ideeën, zelfkennis en bovenal plezier! Voor mezelf, maar verrassend genoeg, ook vaak voor de ander.

TIP

Veroordeel niet, kijk met mildheid! Observeer een situatie die spanning oproept bij jezelf of bij een ander. Komen de bovenstaande vragen en gevoelens op? Ga eens na of deze situatie te maken heeft met het doorbreken van een patroon? Waag de sprong, als jij er aan toe bent en ervaar wat het je oplevert: liefde voor jezelf, maar ook liefde voor diegenen die nog niet durven springen.

Warme groet,

image005

 

 

Een jaar met een gouden randje

Een jaar met een gouden randje

I-zine nr 29 Ilone Blaauw Veilig veranderen week 2 2015

Hoe je nú de ruimte kunt pakken om jouw droom vorm te geven.

Een nieuw jaar, nieuwe kansen. Zo ervaar ik dat altijd weer, terwijl het puur een kwestie van een ander jaartal is. Ik voel hoe allerlei mogelijkheden open liggen, maar weet nog niet in welke vorm ik ze ga gieten. Mijn beste ideeën komen op een moment dat ik er juist niet bewust mee bezig ben, bijvoorbeeld ‘s nachts als ik droom. Zoals Paulo Coelho het zo mooi beschrijft in zijn boek ‘de strijders van het licht’:

“Om zijn droom te verwezenlijken dient een strijder van het licht te beschikken over een sterke wil en over een ongelooflijk vermogen tot overgave. Ook al heeft hij een doel, de weg ernaartoe is niet altijd die welke hij zich voorstelt”.

Ik ben nog een strijder van het licht in wording, want ik vind het erg lastig om me over te geven aan dit nog ‘niet-weten’. Het liefst zet ik mijn dromen direct om in acties. Ik heb ook de sterke overtuiging dat ik eigenlijk al een volle agenda zou moeten hebben. Dan ben ik druk bezig om een bekende weg te volgen, maar verwezenlijk ik mijn droom?

Tijdens een wandeling met een goede vriendin, stel ik mijzelf de volgende vragen:

  1. Waarom doe ik dit werk?
  2. Wat is mijn toegevoegde waarde of bedoeling en voor wie?
  3. Wat wil ik dit jaar betekenen en bereiken? Hoe doe ik dit?
gouden randje

Open jouw deur naar een jaar met een gouden randje

Simon Sinek noemt dit in zijn TED talk de ‘golden circle’. Ik geef mijn jaar een gouden randje, als ik vanuit mijn hart werk, plannen maak en naar buiten breng. Het beantwoorden van deze drie vragen, in deze volgorde, inspireert me en brengt me terug bij mijn doel; daar waar het echt over gaat.

Helaas ben ik niet de enige die vaak andersom denkt en werkt, lees ik in ‘verdraaide organisaties’ van Wouter Hart. We houden ons bezig met het concrete ‘hoe’, soms met het ‘wat´ maar zelden met het abstractere, minder makkelijk te definiëren ‘waarom’. Dit leidt tot ‘uitholling’ van het vak en onze passie. We richten ons op taken, procedures, targets. Tot ieders frustratie! Deze ‘ditjes en datjes’ geven geen voldoening en het kost moeite om het werk vol te houden. Je hebt geen vat op wat er gebeurt. En áls er iets op je af komt, heb je geen ‘toetssteen’ om te kijken of het past in jouw grotere plaatje. Omdat je het niet heb gemaakt!

Als ik het nu eens omdraai? Dit jaar start met mijn ‘waarom? Ik geniet er ontzettend van als ik leidinggevenden en hun teams in hulpverlenende organisaties zover krijg, dat ze goed voor zichzélf en elkaar zorgen. Mijn bedoeling is om een veilige setting te creëren, waarin ze zich bewust worden van wat ze doen én laten. Ik begeleid hen graag in hún ontwikkelproces, zodat ze daarna in staat zijn om anderen te helpen. Zo neemt het plezier, de kwaliteit van hun werk en daarmee de veiligheid voor de samenleving, toe. Wat ik hiervoor doe en hoe? Voor die vragen neem ik eerst zelf nog wat ruimte en ondertussen laat ik mij verrassen. Geef ik je dan het goede voorbeeld?

TIP

Geef jouw jaar een gouden randje. Plan rustmomenten in je agenda. Gewoon even niks, tijd voor zelfreflectie. Denk eens na over de drie bovengenoemde vragen en beperk je – zeker als leidinggevende – eerst tot het ‘waarom’. Doe het in stapjes en vraag hulp aan betrouwbare, eerlijke sparringspartners. Dit kunnen collega’s, medewerkers of vrienden zijn. Geef je over aan hun feedback. Laat vooral ruimte voor het ‘wat’ en ‘hoe’. “Ook al heb je een doel, de weg ernaartoe is niet altijd die welke jij je voorstelt”.

Een prachtig jaar gewenst!

image005