Selecteer een pagina

I-zine nr 33 Ilone Blaauw Veilig veranderen week 10 2015

Over het belang van stilstaan tussen de bewegingen in.

Ons leven bestaat uit beweging. Van geboorte naar kind en volwassenheid, van opstaan tot naar bed gaan, van kleuterschool naar universiteit, van A naar B, van het een naar het andere huis, relatie, baan, opdracht, reorganisatie. Eigenlijk is iedereen onderweg en vaak zijn we meer gericht op het doel. dan op de weg ernaartoe. We razen maar door en als we iets bereikt hebben, staan we amper stil bij het succes. Het volgende doel staat alweer te wachten. Jammer, want we vergeten dan te genieten van het moment!

IMG_6011

Uit schijnbare stilstand komt..

Ik betrap mezelf op deze voorwaartse, liefst ‘opwaartse’ beweging. Het geeft een kick om weer een nieuw punt te bereiken. het voelt ‘levend’, maar veroorzaakt ook spanning en is vermoeiend. Soms word ik door mijn lijf gedwongen om te vertragen, of door omstandigheden. Dit roept weerstand op bij mij. Ik wil niet stilstaan of terugkijken, omdat het meestal geen positieve gevoelens oproept. Spijt, verdriet, boosheid over wat niet meer is of nooit meer terugkomt. Twijfel of ik wel op de goede weg zit. Angst dat ik niet meer in beweging kom.

Ondertussen weet ik uit ervaring dat het helemaal niet zo erg is om eens even niet te bewegen. Een pas op de plaats kan zelfs helend zijn, letterlijk fysiek, maar ook geestelijk. De routine doorbreken, ‘verstand op nul’, eens even niks, geeft ruimte en ontspanning. Vanuit deze helderheid zie ik vaak ineens waar ik vandaan kom, waar ik nu sta, en wat me te doen staat. Dan heb ik de regie weer en geef ik een draai aan mijn leven.

Een neerwaartse beweging maken, buigen, een stap terug doen, omkijken en loslaten, vraagt moed en overgave. Het beoogde ‘hoogste’ doel niet halen, je baan verliezen, moeten bezuinigen, kleiner gaan wonen, leren leven met een handicap, afscheid van een collega, een geliefde zien sterven. Deze gebeurtenissen vallen buiten je invloedssfeer. Ze overkomen of overvallen je. Door rennen is mogelijk en kan als afweermechanisme dienen voor gevoelens van ongeloof, woede, verdriet. Onbewust volgen deze emoties elkaar op, of wisselen elkaar af.

Of en in welke vorm je gevoelens tot uitdrukking komen, hangt af van ofje erbij stil wilt staan. Bij mij is irritatie vaak een teken dat ik ergens overheen wals. Ik herken de signalen bij mensen die ik coach. Vermoeidheid, zwaarte, last van benauwdheid of andere lichamelijke ongemakken. In organisaties zie ik ontevreden medewerkers en gedoe in ondernemingsraden als een roep om stilstand. Om bewust te worden van waar je staat. Wat gebeurt er om je heen en wat doet dat met je? Vóórdat je verder of doorgaat.

Tip

Beweging is fijn, maar bij óp hoort neer, bij voor-, ook achteruit. Bewaak jij die balans bij jezelf en in jouw organisatie? Lukt het je om te vertragen en stil te staan? Kijk je wel eens terug? Schep je ruimte voor gevoel van succes maar ook voor het doorleven van minder prettige gevoelens? Ik raad het je aan, want dit is de enige weg naar vooruitgang.

Voorvarende groet!

image005