I-zine nr 27 Ilone Blaauw Veilig veranderen week 50 2014
Hoe zit het met jouw balans?
5 december is alweer voorbij. Het geven van kadootjes en bijbehorende gedichten, is voor mij de belangrijkste reden om mee te doen aan het ‘heerlijk avondje’. Wat geniet ik van de verrassing en het plezier van de ontvanger. Het geeft mij voldoening om iets voor de ander te kunnen doen. Is dit typisch iets voor volwassen(en vrouwen)? Als ik zie hoe de kinderen de pakjes onbevangen en zonder gene in ontvangst nemen en uitpakken..
Voor mij is ‘iets nemen’ beladen. Want welk recht heb jij om te nemen, wat niet eerst aan je wordt gegeven? Laat staan dat je ergens om vraagt. ‘Kinderen die vragen worden overgeslagen’, is het gezegde. Als ik iets ontvang, betrap ik mezelf erop dat ik het gegeven paard in de bek kijk. Wellicht vanuit de onuitgesproken norm: ‘voor wat, hoort wat’. Is het wel voldoende, niet te veel of passend? Hoe toon ik mijn dankbaarheid en mag ik ook ‘nee’ zeggen? Vragen die opkomen als ik iets ontvang. Het lastigste vind ik het gevoel dat ik de ander iets schuldig ben. De ander kan, op een onverwacht moment, een beroep op me doen, me claimen om iets terug te geven. Ik heb hierin niet de controle en voel mij afhankelijk van de ander. Eigenlijk geeft ‘geven’ macht over de ander. Omgekeerd voelt dit niet lekker. Is dit een reden waarom ik het vak van hulpverlener gekozen heb?
Geven en nemen horen in balans te zijn. Als dit evenwicht langdurig verstoord is in jezelf, een relatie, een groep of organisatie, roept dit, vaak onbewust, een reactie op. Bijvoorbeeld als een team zich tijdens een reorganisatie enthousiast inzet om alle ballen in de lucht te houden en tegelijk mee gaat in de verandering. Ze zullen er misschien niet om vragen, maar als er geen waardering en erkenning tegenover staat, raken ze gedemotiveerd. Onderhuidse wrevel kan uitmonden in een schreeuw om aandacht of afhaken. Dit gebeurt ook in een relatie, wanneer één van de partners zich overdreven uitslooft om de inzet van de ander te compenseren.
Regelmatig coach ik leidinggevenden die teveel van zichzelf geven. Ze vragen en nemen zakelijk maar vaak ook privé, te weinig. Pas wanneer ze hun groeiende vermoeidheid en depressieve gevoel koppelen aan deze onbalans, begint het werken aan herstel. De eerste stap is om zichzelf te geven wat nodig is en dit daarna ook aan anderen te vragen. Medewerkers, partners, vrienden krijgen (eindelijk!) de kans om verantwoordelijkheid te nemen en iets terug te geven. Zo komt er meer evenwicht in geven en ontvangen. Verrassend en plezierig voor iedereen!
Tip
Wees eens alert op signalen die duiden op een onbalans tussen geven en nemen. Bij jezelf, in je relatie of in je organisatie. Wat vind jij makkelijker; geven of ontvangen? Hoe kun je het evenwicht herstellen en wat vraagt dit van je?
Hartelijke groet,
Recente reacties